‘यतैकतै हुनु पर्छ’

मेरो हराएको खुशीयतै कतै हुनुपर्छमेरो खोसिएको मुस्कानयतै कतै हुनुपर्छ उ सामु पुगेरउ भित्रको म नभेटेपछिम खोज्दै निस्किएको हु ममलाई लाग्दैछअझै पनि म यतैकतै हुनुपर्छ तिमी टाढा हुँदाम बेस्सरी रुएको थिएपत्यार लागेन भनेखोज्दैछु पखउ बेला पोखिएको आसुको थोपायतैकतै हुनुपर्छ मलाई एक्लो सोच्दै नसोच्नुम भित्रअनगिन्ती यादहरु छ्नअमिट सम्झनाहरु छ्नकेही खतहरु छ्न मन खोलेर हासेको खित्कायतैकतै हुनुपर्छउ बेला…